Om met dat laatste te beginnen: wie zijn hun eigen rolmodellen? Moniek Tromp en Marleen Kamperman blijven het antwoord schuldig. 'Ik heb echt geen idee', zegt Tromp. 'Dat wordt me altijd gevraagd, maar ik had niet echt een rolmodel. Ik heb laatst mijn moeder genoemd. Zij werkte ook altijd en was er thuis ook, maar dat was niet binnen het vak.' Ook Kamperman haalt haar schouders op: 'Ik heb nooit in een onderzoeksgroep voor een vrouwelijke hoogleraar gewerkt of zo.' Als dat niet het wezenskenmerk is van het ware rolmodel voor vrouwelijke bètawetenschappers: rustig je eigen gang gaan in de mannenwereld die de bètawetenschappen met name vroeger waren en je daar pas achteraf over verbazen – waarover later meer.

Lees verder